ชุดเครื่องแบบนักเรียน - ต้องดูดีมีเท่

จะเห็นได้ว่าในสังคมไทยปัจจุบัน ค่านิยมเรื่องของการแต่งกายในชุดนักเรียนของวัยเรียนและวัยรุ่น มีค่านิยมในการแต่งกายที่ค่อนข้างล่อแหลม

ชอบนุ่งกางเกงขาสั้น นุ่งกระโปรงเอวสูงและกระโปรงเอวสั้นจนมากเกิน (งาม) ไป โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การแต่งกายชุดนักเรียนของเด็กผู้หญิง ที่ค่อนข้างล่อแหลม จนอาจก่อให้เกิดผลเสียหายต่อตัวนักเรียนและสถาบันได้ และอาจถูกล่อลวงไปทำอันตรายได้ง่ายกว่าเด็กผู้ชาย

ในปัจจุบันนี้ แฟชั่นชุดนักเรียนของเด็กมัธยมถูกเปลี่ยนแปลงไปอย่างมาก เราจะสังเกตได้ว่า เด็กนักเรียนผู้หญิงมักจะชอบใส่กระโปรงเอวสูงและสั้น ในขณะที่เด็กผู้ชายชอบใส่กางเกงขาสั้น และนิยมแต่งตัวเลียนแบบวัฒนธรรมของชุดนักเรียนจากต่างชาติ สิ่งที่น่าเป็นห่วงที่สุดก็คือ เด็กนักเรียน (ทั้งหญิงและชาย) ถูกมองจากสังคมด้วยทัศนคติใหม่ผ่านชุดนักเรียน เพราะภาพที่แสดงออกมาให้คนทั่วไปเห็นมักจะมองในแง่สื่อความหมายเรื่องเพศเป็นส่วนใหญ่

ลักษณะของการแต่งชุดนักเรียนชายที่เห็นในปัจจุบันมีอยู่ 3 แบบ คือ ลักษณะแรกการใส่กางเกงขาสั้นสำหรับเด็กผู้ชาย เราจะสังเกตได้ว่ากางเกงมักจะสั้นมากเกินไป มักจะใส่เลยหัวเข่าขึ้นไปประมาณ 5 - 7 เซนติเมตรหรืออาจจะสั้นกว่านั้นจัดอยู่กลุ่มที่เกรียนๆ ลักษณะที่สองก็คือ การใส่กางเกงอยู่ในระดับหัวเข่า เด็กพวกนี้จะจัดอยู่ในส่วนของเด็กเรียนหลังห้อง ลักษณะที่สาม คือ ใส่กางเกงเลยเข่าลงมาจัดอยู่ในกลุ่มเด็กเรียนเก่ง

ส่วนลักษณะการแต่งตัวของนักเรียนหญิงมี 2 กลุ่ม คือ กลุ่มแรกจะนิยมใส่กระโปรงเอวสูงและสั้น โดยปกติแล้วกระโปรงของนักเรียนหญิงส่วนใหญ่ เอวจะอยู่ในระดับของสะดือ แต่ปัจจุบันพบว่าเด็กนักเรียนหญิงมักใส่ยกสูงขึ้น เพื่อทำให้กระโปรงดูสั้นยิ่งขึ้น ส่วนกลุ่มที่สองจะใส่กระโปรงยาวเลยหัวเข่าลงมาและตะขอเกี่ยวกระโปรงจะอยู่ที่ระดับเอวพอดี แต่ส่วนใหญ่เด็กนักเรียนหญิงมักจะชอบใส่เอวสูง จะอย่างไรก็ตามการแต่งกายชุดนักเรียนไม่ได้ขึ้นอยู่กับว่าเด็กนักเรียนจะถูกจัดอยู่ในกลุ่มไหน จะเป็นกลุ่มเด็กเรียนดี กลุ่มเด็กเรียนเก่งหรือเด็กเรียนหลังห้อง เด็กเกเร แต่ที่สำคัญก็คือ นักเรียนทั้งชายทั้งหญิงจะแต่งตัวให้ถูกต้องเหมาะสมตามกฎระเบียบของโรงเรียนหรือไม่

กระแสชุดนักเรียนในปัจจุบันกลายเป็นแฟชั่นนิยมฮิตในกลุ่มนักเรียนไปทั่วประเทศ ทั้งนักเรียนในเขตตัวเมือง และต่างจังหวัด เรามักจะพบเห็นเด็กนักเรียนกลุ่มนี้อยู่เรื่อยๆ จนสร้างความรู้สึกหวั่นวิตกให้แก่ผู้เกี่ยวข้องในสังคม

นักเรียนบางคนชอบแต่งตัวแบบไปวันๆ เข้าเรียนบ้าง หนีเรียนบ้าง หรืออยากให้ตัวเองเด่นเหนือกว่าใครๆ อยากเป็นจุดสนใจให้กับเพศตรงข้าม ซึ่งเป็นความคิดส่วนบุคคลที่เราไม่สามารถที่จะไปบังคับไม่ให้เด็กๆ คิดในเรื่องแบบนี้ได้ แต่เมื่อพฤติกรรมและการแสดงออกของเด็กเป็นเช่นนี้แล้ว เราไม่ควรที่จะปล่อยเอาไว้จนอาจจะส่งผลเสียให้กับตัวเด็กจนกลายเป็นผู้ใหญ่ที่ไม่ดีในสังคมในวันหน้า รวมทั้งยังมีผลกระทบที่ตามมาให้กับสังคมได้ เช่น การมีเพศสัมพันธ์และตั้งครรภ์ก่อนวัยอันควร การเสพหรือข้องแวะยาเสพติด การเสพติดสิ่งมึนเมา การก่อเหตุทะเลาะวิวาท เป็นต้น

สำหรับปัญหาสังคมเรื่องนี้ ผู้เขียนขอเสนอวิธีแก้ไขปัญหาเรื่องนี้ก็คือ การมีอาสาสมัครหรือโมเดลตัวอย่างในการแต่งชุดนักเรียนให้ถูกระเบียบของโรงเรียนในแต่ละสถาบัน สนับสนุนให้แต่งกายสุภาพเรียบร้อย และควรมีการจัดคัดเลือกตัวแทนในการแต่งกายที่ถูกต้องเหมาะสมและดูเท่ เป็นพรีเซ็นเตอร์ให้กับโรงเรียน เพื่อเป็นแบบอย่างที่ดีให้กับโรงเรียนและนักเรียนคนอื่นๆ รวมทั้งจัดกิจกรรมต่างๆ ให้นักเรียนได้ตระหนักถึงการแต่งกายให้ถูกระเบียบมากขึ้น อย่างน้อยการมีพรีเซ็นต์เตอร์ประจำโรงเรียนอาจจะช่วยกระตุ้นให้เด็กนักเรียนได้ตระหนักในเรื่องของการแต่งกายที่ถูกต้องและเหมาะสมมากยิ่งขึ้น ได้ปรับเปลี่ยนความคิดและทัศนคติการแต่งกายให้ถูกต้องและเหมาะสมน่ามองสำหรับตัวเองและสังคมไปด้วย

นอกจากนี้ ผู้เขียนหวังว่าการมีกิจกรรมให้กับเด็กๆ ระหว่างการเรียนการสอนจะช่วยพัฒนาบุคลิกภาพที่ดียิ่งขึ้น ไม่ว่าจะเป็นในเรื่องของมารยาท การแต่งกาย การพูด การทำเคารพ การไหว้ การนั่ง การยืน มารยาทในการรับประทานอาหาร รวมทั้งมารยาททางสังคมอื่นๆ ที่จะมีส่วนช่วยในการพัฒนาบุคลิกภาพของเด็กนักเรียนให้ดียิ่งขึ้น ทั้งหมดนี้เพื่อสร้างภูมิคุ้มกันในเรื่องการเข้าสังคมให้กับเด็กในวัยมัธยมไว้ตั้งแต่เนิ่นๆ เพื่อจะเติบใหญ่เป็นพลเมืองดีที่มีมารยาทในสังคมต่อไป

การให้ความรู้แก่นักเรียนคนรุ่นใหม่ถือเป็นสิ่งจำเป็นมากๆ เพื่อช่วยฝึกให้เด็กเยาวชนเหล่านี้คิดเป็นและคิดดีมากขึ้น การปลูกจิตสำนึกให้นักเรียนเกิดความภูมิใจในสถาบันมากยิ่งขึ้น และควรจะจัดการประชาสัมพันธ์ในรูปแบบต่างๆ เช่น วารสาร หนังสือพิมพ์ของโรงเรียน การประชาสัมพันธ์ตามสาย ใบปลิว การติดประกาศที่บอร์ดและควรจัดกิจกรรมการแต่งกายชุดนักเรียนให้มากขึ้น เป็นต้น

สิ่งที่ผู้เขียนอยากจะฝากถึงผู้เกี่ยวข้องให้ตระหนักก็คือ จะทำอย่างไรที่จะทำให้การแต่งตัวหรือแต่งชุดเครื่องแบบนักเรียนเป็นเอกลักษณ์สะท้อนถึงวัฒนธรรมไทย (แบบคนรุ่นใหม่) ให้มากที่สุด เหมือนเยาวชนลาวหรือเวียดนาม โดยหลีกเลี่ยงการลอกเลียนเอาแบบอย่างตามวัฒนธรรมของต่างชาติ

การแต่งกายที่ถูกต้องเหมาะสมนอกจากจะทำให้เราดูดีมีสกุลขึ้นแล้ว ยังจะทำให้เราได้รับคำชมเชยจากบุคคลอื่นๆ ด้วย ทำให้เรามีคุณค่าในตัวเองเพิ่มมากยิ่งขึ้น ได้รับเกียรติจากสังคม ทำให้เด็กเยาวชนรู้จักและเคารพกติกาของสังคม เรียนรู้ฝึกฝนที่จะเป็นนักเรียนที่ดีและสามารถอยู่ร่วมกับคนอื่นๆ ในสังคมได้อย่างไม่มีปัญหา

ผู้เขียนเชื่อว่าเสื้อผ้าหน้าผมเป็นส่วนที่สำคัญอย่างมากๆ ที่สังคมควรจะช่วยกันสร้างความมั่นใจให้เด็กนักเรียนเยาวชนคนรุ่นใหม่ของสังคมดูดีมีเท่มีเสน่ห์ยิ่งขึ้น และหวังว่าการให้ความสำคัญในเรื่องการแต่งกายของนักเรียนที่ถูกต้อง เป็นสิ่งที่ทุกคนควรจะต้องปฏิบัติอย่างเคร่งครัด เพื่อช่วยให้เพื่อนๆ และน้องๆ ได้รู้จักคุณค่าของชุดนักเรียนในแต่ละสถาบันนั้นได้อย่างถูกต้องที่สุด

------------------

ข้อมูลนักเขียน :

จันทร์เพ็ญ ทองย้อย

นักศึกษาปริญญาตรีชั้นปีที่ 4 วิทยาลัยนวัตกรรมสังคม มหาวิทยาลัยรังสิต

http://www.bangkokbiznews.com/home/detail/politics/opinion/reader-opinion/20140527/584744/%E0%B8%8A%E0%B8%B8%E0%B8%94%E0%B9%80%E0%B8%84%E0%B8%A3%E0%B8%B7%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B9%81%E0%B8%9A%E0%B8%9A%E0%B8%99%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B9%80%E0%B8%A3%E0%B8%B5%E0%B8%A2%E0%B8%99---%E0%B8%95%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%94%E0%B8%B9%E0%B8%94%E0%B8%B5%E0%B8%A1%E0%B8%B5%E0%B9%80%E0%B8%97%E0%B9%88.html